Scenario: De dag leek eeuwig te duren. Elke seconde in die muffe klaslokaal voelde als een marteling. Niet door de saaie wiskundeformules die de leraar op het bord kalkte, maar door Eva. Ze lag daar, nonchalant, haar hoofd rustend op de bankleuning, terwijl Sanne liefdevol haar lange, rode haar vlechtte. Die rode gloed contrasteerde zo fel met haar bleke huid.
"Rune! Ben je er nog?" De stem van meneer De Wit sneed door mijn dagdromen. Ik schrok op, voelde de blikken van de hele klas in mijn rug prikken. Zelfs Eva keek op, haar groene ogen even op me gericht.
"Eh... sorry meneer," stamelde ik, mijn wangen gloeiend. "Ik was even afgeleid."
Mijn blik dwaalde onvrijwillig weer af naar Eva. Haar jeansbroek spande om haar volle billen, de stof leek te smeken om losgelaten te worden. Haar benen waren gekruist, een onschuldig, maar oh zo provocerend gebaar. Ze ving mijn blik op en fronste even, een vlaag van irritatie over haar gezicht. Ik draaide me snel om, mijn hart bonkend in mijn keel.
Na de les, op weg naar biologie, liep ik achter haar. Ik kon het niet helpen. Haar billen wiegden zachtjes heen en weer, een hypnotiserende beweging. Ik fantaseerde over hoe het zou voelen om die rondingen te bezitten, om die zwaarte te dragen. Zou het bevrijdend zijn? Sensueel?
"Zo, Rune, zit je weer naar mijn kont te staren?" Haar stem was scherp, maar er klonk ook een vleugje amusement in door.
Ik bloosde weer. "Sorry, Eva. Ik... ik kon er niets aan doen."
Ze lachte kort. "Nou, probeer het de volgende keer te laten, oké? Het begint een beetje creepy te worden."
In de les biologie werden we in dezelfde groep ingedeeld voor een project over plantenvoortplanting. Het lot was me gunstig gezind, of was het een val?
"Dus," begon Eva, terwijl ze de microscoop instelde, "zullen we vanavond bij mij thuis eraan werken? Rond zeven uur?"
"Ja, dat is goed," antwoordde ik, mijn stem iets te hoog. "Is er nog iemand anders?"
Ze schudde haar hoofd. "Nee, alleen wij tweeën. Dan kunnen we ons beter concentreren." Ze keek me recht aan, een geheimzinnige glimlach op haar lippen. Ik wist dat het niet alleen om plantenvoortplanting ging.
Die avond stond ik onzeker voor haar deur. Ik belde aan en even later zwaaide Eva de deur open. Ze droeg een loszittend roze T-shirt en dezelfde jeansbroek als die dag. Mijn blik gleed weer naar haar billen.
"Kom binnen," zei ze, haar stem zacht. "Mijn ouders zijn er niet, die zijn uit eten."
We begonnen aan het project, maar al snel merkte ik dat Eva steeds dichterbij kwam zitten. Haar geur, een mix van zoete bloemen en iets kruidigs, vulde mijn neusgaten.
"Rune," fluisterde ze, haar adem in mijn nek. "Ik weet dat je naar me kijkt. Ik weet wat je wilt."
Mijn hart sloeg op hol. "Ik... ik weet niet waar je het over hebt."
Ze lachte zachtjes en legde haar hand op de mijne. "Jawel, Rune. Je wilt me aanraken. Je wilt weten hoe ik voel."
Ik slikte. "Misschien..."
"Nou dan," zei ze, haar ogen fonkelend. "Waar wacht je nog op? Raak me aan. Raak alles aan."
Mijn hand trilde toen ik haar billen aanraakte. De stof van haar jeans was zacht, maar daaronder voelde ik de stevigheid van haar vlees. Ik kneep zachtjes, voelde de rondingen onder mijn vingers.
"Zo is het goed," fluisterde ze, haar stem hees. "Nu mijn borsten."
Ik aarzelde even, maar toen legde ik mijn handen op haar borsten. Door het T-shirt heen voelde ik de zachte rondingen, de tepels die zich hardden onder mijn aanraking. Ik kneedde ze zachtjes, voelde hoe ze kreunde van genot.
"En nu," zei ze, haar stem bijna onhoorbaar, "wil ik dat je mijn vagina aanraakt."
Ik was in shock. Dit ging veel verder dan ik had durven dromen. Maar ik kon niet stoppen. Ik gleed mijn hand naar beneden, onder de band van haar jeansbroek, en voelde de zachte haartjes van haar schaamstreek. Ze beefde onder mijn aanraking.
"God, Rune," hijgde ze. "Dat voelt zo goed."
Na een tijdje trok ze zich terug. "Nu is het mijn beurt," zei ze, haar ogen vol belofte.
Ze begon me te kussen, eerst zachtjes, dan steeds intenser. Haar tong danste in mijn mond, haar handen dwaalden over mijn lichaam. Ik voelde hoe mijn verlangen groeide, hoe mijn lichaam schreeuwde om meer.
Toen ze klaar was met me te kussen, stond ze op. "Kom mee," zei ze, en ze liep naar haar inloopkast.
In de kast was het donker en benauwd. Ze deed het licht aan en ik zag dat de hele ruimte vol hing met kleren. Ze begon zich uit te kleden, haar roze T-shirt gleed over haar hoofd, haar jeansbroek viel op de grond. Daar stond ze, naakt voor me, haar volle billen, haar ronde borsten, haar donkere schaamhaar.
"Trek je kleren uit," zei ze, haar stem hees. "We gaan ruilen."
Ik deed wat ze zei, mijn handen trilden toen ik mijn shirt en broek uittrok. Daar stonden we, naakt tegenover elkaar, onze lichamen bijna tegen elkaar aan.
Ze pakte mijn kleren en begon ze aan te trekken. Mijn shirt zat strak om haar borsten, mijn broek was te lang en te wijd. Ze lachte.
"Zo, nu ben jij aan de beurt," zei ze, en ze gooide haar kleren naar me toe.
Ik pakte haar roze slipje op, de stof was zacht en glad. Ik trok het aan, voelde hoe het zich strak om mijn kruis spande. Het voelde vreemd, onnatuurlijk. Daarna trok ik haar roze bh aan, de cups waren te groot, mijn borstkas voelde leeg. En toen kwam de jeansbroek. Ik worstelde ermee, de stof was stug en onvergeeflijk. Mijn kruis werd geplet, mijn ballen zaten in de knel. Het deed pijn.
"Jezus, dit is vreselijk," zei ik, mijn stem verstikt.
Ze lachte. "Wacht maar tot je de rest voelt."
Ik trok haar roze T-shirt aan, de stof kriebelde op mijn huid. Ik keek in de spiegel. Ik zag mezelf, maar dan anders. Mijn gezicht, mijn haar, maar met haar kleren, haar vormen. Het was vreemd, verwarrend, opwindend.
"Zo," zei ze, haar stem zacht. "Nu gaan we elkaar aanraken. Overal."
Ze legde haar handen op mijn borsten, kneedde ze zachtjes. Ik kreunde. Het voelde zo raar, zo nieuw. Haar handen gleden naar beneden, over mijn buik, naar mijn kruis. Ze raakte me aan, zachtjes, voorzichtig. Ik voelde hoe mijn lichaam veranderde, hoe iets in me opende.
"Wat gebeurt er?" fluisterde ik, mijn stem trillend.
Ze glimlachte. "Je verandert, Rune. Je wordt mij."
En toen gebeurde het. Een golf van warmte spoelde over me heen, mijn lichaam tintelde, mijn zintuigen werden overspoeld. Ik voelde mijn kruis veranderen, mijn penis verdween, een vagina verscheen in zijn plaats. Mijn borstkas vulde zich, mijn spieren verzachtten, mijn botten verschoven. Ik werd Eva.
"Ah!" Ik schreeuwde, een geluid van pijn en genot.
Toen was het voorbij. Ik stond in de spiegel, keek naar mijn nieuwe lichaam. Haar lichaam. Mijn lichaam. De verwarring was compleet.
Ze stond voor me, in mijn kleren, haar gezicht vol verbazing.
"Wat... wat is er gebeurd?" vroeg ze, haar stem trillend.
"Ik... ik weet het niet," zei ik, mijn stem was anders, hoger, vrouwelijker. "Ik ben jou geworden."
Ze staarde me aan, haar ogen wijd van ongeloof. "Dit is niet mogelijk," fluisterde ze. "Dit kan niet waar zijn."
"Het is waar," zei ik, en ik legde mijn hand op mijn nieuwe borsten. "Ik voel het. Ik ben jou." En dan raakte ik de dikke kont aan. Die voelde fantastisch. En dan zei ze dat ze sex wou met mij, die nu een meisje was. Ze maakte me klaar en dan stak ze haar nieuwe piemel in mijn vagina....
Create my version of this story
De dag leek eeuwig te duren. Elke seconde in die muffe klaslokaal voelde als een marteling. Niet door de saaie wiskundeformules die de leraar op het bord kalkte, maar door Eva. Ze lag daar, nonchalant, haar hoofd rustend op de bankleuning, terwijl Sanne liefdevol haar lange, rode haar vlechtte. Die rode gloed contrasteerde zo fel met haar bleke huid.
"Rune! Ben je er nog?" De stem van meneer De Wit sneed door mijn dagdromen. Ik schrok op, voelde de blikken van de hele klas in mijn rug prikken. Zelfs Eva keek op, haar groene ogen even op me gericht.
"Eh... sorry meneer," stamelde ik, mijn wangen gloeiend. "Ik was even afgeleid."
Mijn blik dwaalde onvrijwillig weer af naar Eva. Haar jeansbroek spande om haar volle billen, de stof leek te smeken om losgelaten te worden. Haar benen waren gekruist, een onschuldig, maar oh zo provocerend gebaar. Ze ving mijn blik op en fronste even, een vlaag van irritatie over haar gezicht. Ik draaide me snel om, mijn hart bonkend in mijn keel.
Na de les, op weg naar biologie, liep ik achter haar. Ik kon het niet helpen. Haar billen wiegden zachtjes heen en weer, een hypnotiserende beweging. Ik fantaseerde over hoe het zou voelen om die rondingen te bezitten, om die zwaarte te dragen. Zou het bevrijdend zijn? Sensueel?
"Zo, Rune, zit je weer naar mijn kont te staren?" Haar stem was scherp, maar er klonk ook een vleugje amusement in door.
Ik bloosde weer. "Sorry, Eva. Ik... ik kon er niets aan doen."
Ze lachte kort. "Nou, probeer het de volgende keer te laten, oké? Het begint een beetje creepy te worden."
In de les biologie werden we in dezelfde groep ingedeeld voor een project over plantenvoortplanting. Het lot was me gunstig gezind, of was het een val?
"Dus," begon Eva, terwijl ze de microscoop instelde, "zullen we vanavond bij mij thuis eraan werken? Rond zeven uur?"
"Ja, dat is goed," antwoordde ik, mijn stem iets te hoog. "Is er nog iemand anders?"
Ze schudde haar hoofd. "Nee, alleen wij tweeën. Dan kunnen we ons beter concentreren." Ze keek me recht aan, een geheimzinnige glimlach op haar lippen. Ik wist dat het niet alleen om plantenvoortplanting ging.
Die avond stond ik onzeker voor haar deur. Ik belde aan en even later zwaaide Eva de deur open. Ze droeg een loszittend roze T-shirt en dezelfde jeansbroek als die dag. Mijn blik gleed weer naar haar billen.
"Kom binnen," zei ze, haar stem zacht. "Mijn ouders zijn er niet, die zijn uit eten."
We begonnen aan het project, maar al snel merkte ik dat Eva steeds dichterbij kwam zitten. Haar geur, een mix van zoete bloemen en iets kruidigs, vulde mijn neusgaten.
"Rune," fluisterde ze, haar adem in mijn nek. "Ik weet dat je naar me kijkt. Ik weet wat je wilt."
Mijn hart sloeg op hol. "Ik... ik weet niet waar je het over hebt."
Ze lachte zachtjes en legde haar hand op de mijne. "Jawel, Rune. Je wilt me aanraken. Je wilt weten hoe ik voel."
Ik slikte. "Misschien..."
"Nou dan," zei ze, haar ogen fonkelend. "Waar wacht je nog op? Raak me aan. Raak alles aan."
Mijn hand trilde toen ik haar billen aanraakte. De stof van haar jeans was zacht, maar daaronder voelde ik de stevigheid van haar vlees. Ik kneep zachtjes, voelde de rondingen onder mijn vingers.
"Zo is het goed," fluisterde ze, haar stem hees. "Nu mijn borsten."
Ik aarzelde even, maar toen legde ik mijn handen op haar borsten. Door het T-shirt heen voelde ik de zachte rondingen, de tepels die zich hardden onder mijn aanraking. Ik kneedde ze zachtjes, voelde hoe ze kreunde van genot.
"En nu," zei ze, haar stem bijna onhoorbaar, "wil ik dat je mijn vagina aanraakt."
Ik was in shock. Dit ging veel verder dan ik had durven dromen. Maar ik kon niet stoppen. Ik gleed mijn hand naar beneden, onder de band van haar jeansbroek, en voelde de zachte haartjes van haar schaamstreek. Ze beefde onder mijn aanraking.
"God, Rune," hijgde ze. "Dat voelt zo goed."
Na een tijdje trok ze zich terug. "Nu is het mijn beurt," zei ze, haar ogen vol belofte.
Ze begon me te kussen, eerst zachtjes, dan steeds intenser. Haar tong danste in mijn mond, haar handen dwaalden over mijn lichaam. Ik voelde hoe mijn verlangen groeide, hoe mijn lichaam schreeuwde om meer.
Toen ze klaar was met me te kussen, stond ze op. "Kom mee," zei ze, en ze liep naar haar inloopkast.
In de kast was het donker en benauwd. Ze deed het licht aan en ik zag dat de hele ruimte vol hing met kleren. Ze begon zich uit te kleden, haar roze T-shirt gleed over haar hoofd, haar jeansbroek viel op de grond. Daar stond ze, naakt voor me, haar volle billen, haar ronde borsten, haar donkere schaamhaar.
"Trek je kleren uit," zei ze, haar stem hees. "We gaan ruilen."
Ik deed wat ze zei, mijn handen trilden toen ik mijn shirt en broek uittrok. Daar stonden we, naakt tegenover elkaar, onze lichamen bijna tegen elkaar aan.
Ze pakte mijn kleren en begon ze aan te trekken. Mijn shirt zat strak om haar borsten, mijn broek was te lang en te wijd. Ze lachte.
"Zo, nu ben jij aan de beurt," zei ze, en ze gooide haar kleren naar me toe.
Ik pakte haar roze slipje op, de stof was zacht en glad. Ik trok het aan, voelde hoe het zich strak om mijn kruis spande. Het voelde vreemd, onnatuurlijk. Daarna trok ik haar roze bh aan, de cups waren te groot, mijn borstkas voelde leeg. En toen kwam de jeansbroek. Ik worstelde ermee, de stof was stug en onvergeeflijk. Mijn kruis werd geplet, mijn ballen zaten in de knel. Het deed pijn.
"Jezus, dit is vreselijk," zei ik, mijn stem verstikt.
Ze lachte. "Wacht maar tot je de rest voelt."
Ik trok haar roze T-shirt aan, de stof kriebelde op mijn huid. Ik keek in de spiegel. Ik zag mezelf, maar dan anders. Mijn gezicht, mijn haar, maar met haar kleren, haar vormen. Het was vreemd, verwarrend, opwindend.
"Zo," zei ze, haar stem zacht. "Nu gaan we elkaar aanraken. Overal."
Ze legde haar handen op mijn borsten, kneedde ze zachtjes. Ik kreunde. Het voelde zo raar, zo nieuw. Haar handen gleden naar beneden, over mijn buik, naar mijn kruis. Ze raakte me aan, zachtjes, voorzichtig. Ik voelde hoe mijn lichaam veranderde, hoe iets in me opende.
"Wat gebeurt er?" fluisterde ik, mijn stem trillend.
Ze glimlachte. "Je verandert, Rune. Je wordt mij."
En toen gebeurde het. Een golf van warmte spoelde over me heen, mijn lichaam tintelde, mijn zintuigen werden overspoeld. Ik voelde mijn kruis veranderen, mijn penis verdween, een vagina verscheen in zijn plaats. Mijn borstkas vulde zich, mijn spieren verzachtten, mijn botten verschoven. Ik werd Eva.
"Ah!" Ik schreeuwde, een geluid van pijn en genot.
Toen was het voorbij. Ik stond in de spiegel, keek naar mijn nieuwe lichaam. Haar lichaam. Mijn lichaam. De verwarring was compleet.
Ze stond voor me, in mijn kleren, haar gezicht vol verbazing.
"Wat... wat is er gebeurd?" vroeg ze, haar stem trillend.
"Ik... ik weet het niet," zei ik, mijn stem was anders, hoger, vrouwelijker. "Ik ben jou geworden."
Ze staarde me aan, haar ogen wijd van ongeloof. "Dit is niet mogelijk," fluisterde ze. "Dit kan niet waar zijn."
"Het is waar," zei ik, en ik legde mijn hand op mijn nieuwe borsten. "Ik voel het. Ik ben jou." En dan raakte ik de dikke kont aan. Die voelde fantastisch. En dan zei ze dat ze sex wou met mij, die nu een meisje was. Ze maakte me klaar en dan stak ze haar nieuwe piemel in mijn vagina....
Rune
een jonge man met een saaie leefregel, gefixeerd op Eva, zijn klasgenote. Hij is verliefd op Eva en heeft moeite met concentratie tijdens lessen. Rune is geobsesseerd door Eva's fysieke verschijnning en voelt zich onvermogen bij vrouwen. Hij wordt geconfronteerd met seksuele fantasieën en een onverwachtelijke transformatie, waardoor hij zijn identiteit onderzoekt.
Eva
de klasgenote van Rune en later zijn vriendin. Ze is een jonge vrouw met rood haar en een onschuldig uiterlijk. Eva is intelligent, sexy en heeft een diepe invloed op Rune. Ze initieert een sekswiss op haar huis en treedt naar Rune nadat hij zich verandert. Eva is niet bang voor intiem contact en heeft een dominante rol in hun relatie.
Meneer De Wit
de leraar van Rune in de wiskundeles. Hij is een man met een strenge houding, die moeite heeft met het houden van orde in de klas. Meneer De Wit is niet bijzonder interessant voor Rune, maar hij wordt wel als een obstakkel beschouwd tijdens lesuren.
De dag leek eeuwig te duren.
Elke seconde in die saaie klaslokaal voelde als een marteling.
Niet door de wiskundeformules die de leraar op het bord kalkte, maar door Eva.
Ze lag daar, haar hoofd rustend op de bankleuning, terwijl Sanne liefdevol haar lange, rode haar vlechtte.
Die rode gloed contrasteerde fel met haar bleke huid.
Ik kon niet anders dan naar haar staren.
Ik was al jaren gefixeerd op haar, maar durfde nooit een stap in haar richting te zetten.
Ik was bang dat ze me zou afwijzen, dat ik voor schut zou staan.
Dus keek ik maar naar haar vanuit de verte, en fantaseerde over hoe het zou voelen om haar naakte billen in mijn handen te houden, om haar zachte lippen te kussen.
"Rune! Ben je er nog?"
De stem van meneer De Wit sneed door mijn dagdromen.
Ik schrok op, voelde de blikken van de hele klas in mijn rug prikken.
Zelfs Eva keek op, haar groene ogen even op me gericht.
"Wat? Eh... sorry meneer," stamelde ik, mijn wangen gloeiend. "Ik was even afgeleid."
Meneer De Wit knikte streng.
Ik liet mijn blik zakken naar mijn boek, deed alsof ik me op de formules concentreerde, maar langzaam liet ik mijn ogen weer omhoog glijden.
Eva's groene ogen waren nog steeds op me gericht, er lag een mengeling van nieuwsgierigheid en amusementsvermaak in haar blik.
Mijn hart bonsde wild in mijn borstkas.
Ik dwong mijn lippen in een glimlach die ik hoopte natuurlijk overkwam, en hield haar blik vast.
Ze knikte lichtjes, alsof ze iets besefte wat ik niet begreep.
Sanne stopte halverwege de vlecht en keek ook naar ons, met een vragende blik in haar ogen.
Eva's mondhoeken krulden licht omhoog, niet helemaal een glimlach, maar ook geen afwijzing.
De stilte tussen ons leek eeuwig te duren, tot meneer De Wit zijn keel schraapte.
Eva draaide zich terug naar het bord, maar niet voordat ze me nog één keer aankeek.
Volgend op Eva door de gang na de wiskundeles, kon ik mijn ogen niet van haar afhouden.
Haar heupen wiegden ritmisch bij elke stap, en die strakke spijkerbroek liet weinig aan de verbeelding over.
Mijn gezicht brandde van schaamte, maar ik bleef staren.
Elke stap was als een dans, elke beweging een verleiding.
De gang leek eindeloos lang, en we liepen naar het lokaal voor biologie, terwijl andere leerlingen ons passeerden.
Ik hield een veilige afstand achter haar, bang om te dichtbij te komen, maar niet in staat om mijn blik los te maken.
Plotseling bleef Eva staan en draaide zich om.
Ze keek me recht aan, en ik stond daar als een betrapt kind dat met zijn vingers in de koekjestrommel zat.
"So Rune, enjoying the view back there?"
Eva's stem klonk geamuseerd, met een vleugje irritatie erdoorheen.
Ik stond daar als bevroren, mijn mond droog als de woestijn.
De leerlingen om ons heen begonnen te snikken en giechelen.
Ik wist dat ik iets moest zeggen, maar mijn stem bleef in mijn keel steken. "Eh... ja... nee... ik bedoel..."
Ik stamelde als een idioot, terwijl Eva haar ogen ten hemel sloeg en haar hoofd schudde.
"Whatever, dude," mompelde ze, en liep verder naar de klas.
Ik bleef daar staan, mijn gezicht in brand van schaamte.
Ik had mezelf compleet voor schut gezet.
Met loodzware stappen liep ik naar de klas en nam mijn gewone plek naast Sanne in.
Ze keek me aan met een glimlach die ik niet kon interpreteren.
Ik wist niet of ze het leuk vond dat ik naar Eva staarde of dat ze me een sukkel vond.
De biologieles begon, en de lerares kondigde aan dat we een project moesten doen over plantenreproductie.
Ze legde uit dat we in groepjes van twee zouden werken en dat we zelf onze groepsleden mochten kiezen.
Ik wist al wie ik wilde hebben: Eva.
Maar ik was te bang om het te vragen.
De leerlingen begonnen rond te lopen om hun groepsleden te vinden, terwijl de lerares ons liet weten dat we de groepen voor het einde van de les moesten hebben. Ik zat daar als een blok, terwijl Sanne naar Eva toe ging om haar iets te vragen.
Ik wist niet wat ze zei, maar Eva keek naar mij en knikte.
Mijn hart sloeg een slag over toen Sanne terugkwam en me vertelde dat Eva met mij wilde werken.
Ik kon mijn oren niet geloven.
Eva wilde met mij werken!
Ik voelde me als een kind met kerstochtend, terwijl Sanne me feliciteerde en Eva naar ons toe kwam lopen.
"Hey Rune," zei Eva, terwijl ze naast me ging zitten.
"Ja... eh... hallo," stamelde ik, terwijl mijn hart wild bonsde in mijn borstkas.
"Zo... dus we moeten samenwerken aan dit project," zei Eva, terwijl ze haar boek opendeed.
"Ja... eh... ja," antwoordde ik, terwijl ik mijn best deed om niet te stotteren. "Oké... dus wanneer gaan we beginnen?" vroeg Eva, terwijl ze me aankeek met die groene ogen van haar.