Szenario:12 jaar oud meisje moet naar dokter voor prikjes en ze plas in haar broek van angst
Meine Version dieser Geschichte erstellen
12 jaar oud meisje moet naar dokter voor prikjes en ze plas in haar broek van angst
Anouk
She is a 12yearold girl. She is timid,anxious,and vulnerable. Anouk is nervous about visiting the doctor for a needle procedure. She tries to hide her accident of spilling urine on her pants. Her fear leads to a humiliating moment when she trips on the way out of the doctor's office. Her brother Maarten shows little sympathy,adding to her distress.
Maarten
He is Anouk's older brother. He is callous,indifferent,and slightly older. Maarten is 14 years old,making him a teenager at a time when Anouk is still a child. He shows little empathy when Anouk has an accident at the doctor's office. He scolds her for being nervous and considers her childish reactions humorous,highlighting their age difference and his dismissive attitude towards his sister's feelings.
Ik ben 12 jaar en ik moet naar de dokter.
Ik ga er heel veel tegen op zien, maar ik kan het niet helpen.
Ik ben bang voor naalden en dokters.
Maar dat wil ik niet toegeven, dus ik zeg dat ik er niet bang voor ben.
Ik wil niet dat men denkt dat ik een watje ben.
Als we bij de dokter aankomen, ga ik op een stoel zitten en probeer ik te doen alsof er niets aan de hand is.
Maar dat valt niet zo goed als ik had gehoopt.
Mijn broer Maarten, die 2 jaar ouder is dan ik, zit in de stoel naast me en kijkt me aan alsof hij zegt: "Ja, we weten dat je bang bent, dus stop met doen alsof er niets aan de hand is."
Ik kijk hem kwaad aan, maar zeg niets.
De dokter komt binnen en vraagt of hij mag beginnen.
Ik knik en hij begint met me heen en weer te wiegen.
Maar plotseling voel ik iets nat worden tussen mijn benen.
Ik kijk naar beneden en schrik enorm: Ik heb in mijn broek geplast!
Ik wilde dat het niet zo was, maar helaas, het is wel zo.
De dokter kijkt naar beneden en ziet wat er is gebeurd.
Hij kijkt me aan en zegt: "Het is oké, het gebeurt vaker."
Ik zit met mijn hoofd naar beneden en knik alleen maar.
Maarten begint te lachen, maar de dokter geeft hem een strenge blik en hij houdt op.
De dokter legt me uit hoe het gaat en laat me de naald zien.
Ik luister goed en probeer niet te denken aan wat er gaat gebeuren.
Ik neem een paar diepe ademhalingen om mezelf te kalmeren.
De dokter prikt voorzichtig en ik voel een onverwachte rust over me heen komen.
